Τι θέλουμε

Posted on 30/11/2008 Updated on 19/12/2008

1. Την ενότητα των αριστερών – ριζοσπαστικών δυνάμεων του κλάδου σε όλα τα επίπεδα. Εμείς κάναμε το πρώτο βήμα (στο επόμενο χρονικό διάστημα ελπίζουμε να ολοκληρωθεί), αφού ανάγκη του καιρού μας είναι η ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ.
2. Την ανάδειξη της εκπαιδευτικής αριστεράς σε ηγεμονική δύναμη, για να γίνουν οι αγώνες μας πιο δυναμικοί και αποτελεσματικοί.
3. Να αποτρέψουμε την επικράτηση της ΔΑΚΕ στην ΕΛΜΕ, για να μπορούμε να αντισταθούμε στην κυβερνητική πολιτική και στον κοινωνικό συντηρητισμό που προωθεί.
4. Να αποκαλύψουμε τα αδιέξοδα και την αναξιοπιστία του συναινετικού δικομματισμού.
5. Να αναδείξουμε πειστικά την ανάγκη των μεγάλων αγώνων, σαν το μοναδικό δρόμο της κοινωνίας και των εργαζομένων για την αντιμετώπιση της κρίσης του συστήματος, που απειλεί άμεσα όλες τις κοινωνικές κατακτήσεις.
6. Να συμβάλλουμε στη δημιουργία κινήματος αμφισβήτησης και θετικής διεξόδου μέσα από ενωτικές προσπάθειες για να αναστηλωθούν οι αξίες και τα ιδανικά της συλλογικότητας, της κοινωνικής αλληλεγγύης και της χειραφέτησης.
7. Να στηρίξουμε το πανεκπαιδευτικό μέτωπο (ΔΟΕ-ΟΛΜΕ-ΠΟΣΔΕΠ-ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ), τοπικά και πανελλαδικά

Δεν αρκεί πια να «τρουπώσεις» .Τώρα πρέπει να βγείς στο κλαρί!

Posted on 29/11/2008 Updated on 19/12/2008

    Η ατάκα από τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο θελητά ή αθέλητα, εξέφρασε και εκφράζει στάση ζωής και  συμπεριφορά απέναντι στα κοινά ,σε μεγάλα τμήματα εργαζομένων ιδιαίτερα  στο δημόσιο.

    Άνθρωποι  που κοίταξαν τη «δουλίτσα τους», δεν «αναμείχθηκαν με τα πολιτικά»

«βολεύτηκαν» στη σιγουριά του σταθερού «μισθουλάκου» τους.

   Στον συνδικαλιστικό  και στον κοινωνικό χώρο αν δεν απέχουν εντελώς, επειδή δεν «ανακατεύονται» περιορίζουν την συμμετοχή τους αποκλειστικά μόνο στις εκλογές, κρατώντας μάλιστα επτασφράγιστο μυστικό την επιλογή τους αυτή, η οποία παρεμπιπτόντως τις περισσότερες φορές είναι πασιφανής, πλήν όμως δεν ομολογείται ποτέ «λόγω αρχής»!

  Θεωρούν αρκετό το να ψηφίζουν μόνο, αφού «επιτελούν το καθήκον τους» με το που αναθέτουν την υποχρέωση σε πιο «ειδικούς» «σ αυτούς που ασχολούνται» «σ αυτούς που ξέρουν»,να κάνουν τι; να τους λύσουν τα προβλήματα να μιλούν και να δρούν  γι αυτούς ,να τους εκπροσωπούν σχεδόν εν λευκώ.

  Εδώ βρίσκεται η πρώτη ήττα! Κανείς ποτέ δεν σε εκπροσωπεί καλύτερα από τον εαυτό σου.

  Αυτή όμως η «δια αντιπροσώπου» λειτουργία τόσο στον συνδικαλιστικό όσο και στον κοινωνικό πολιτικό  χώρο.

  Δεν κατοχυρώνει πια καθόλου και κανέναν, όπως στο παρελθόν πίστευαν κάποια τμήματα δημοσίων υπαλλήλων ότι εμείς «κουτσά στραβά»θα την γλυτώσουμε δεν μας αγγίζουν τα προβλήματα.

   Αν ο ατομικός δρόμος βοήθησε κάποια στιγμή να βολέψουν «κανα  θεματάκι» τους με κάποια γνωριμία η με  «κανα ρουσφετάκι» , να είναι απολύτως βέβαιοι ότι αυτός ο δρόμος

  δεν θα προασπίσει το μισθό, την περίθαλψη, την εργασία και την σύνταξη που μπαίνουν σε ευθεία αμφισβήτηση.  

   Αν αυτό όλο το ιδεολογικό πλαίσιο κάποτε κάλυψε, κάποτε χώρεσε έναν κόσμο,  δεν μπορεί κανείς  να το ισχυριστεί ακόμα.

   Είναι πια ολοφάνερο ότι αυτό δεν  αντέχει πια ούτε στην πιο αισιόδοξη εκδοχή του

   Είναι πια  απολύτως σαφές ότι και τα στρώματα δημοσίων υπαλλήλων-πρωτίστως των εκπαιδευτικών- όχι απλώς «την ακούμε» αλλά κινδυνεύουν άμεσα,  

δεδομένα και κατακτήσεις δεκαετιών,(θέσεις, σχέσεις, συνθήκες εργασίας, ασφάλεια, σύνταξη, περίθαλψη, εφάπαξ)δεν είναι πια καθόλου εξασφαλισμένα,

αν δεν υπάρξει ριζική ανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που εφαρμόζονται σόλο τον κόσμο και σ όλη την Ευρώπη,

αν δεν υπάρξει ανατροπή του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού εν τέλει.

    Χωρίς διάθεση κινδυνολογίας αυτοί οι συνάδελφοι πρέπει να αναπροσαρμόσουν γρήγορα την στάση τους.

   Πρέπει να γίνει πλέον κοινή συνείδηση ότι οι ψευδαισθήσεις  τελείωσαν και πρέπει να διαλυθούν όσο  γίνεται γρηγορότερα .

   Ιδιαίτερα οι νέοι συνάδελφοι που μπαίνουν τώρα στην εργασία, την αγωνία, τον πελώριο  αγώνα τους να φτάσουν ως, τον διορισμό, την όρεξή τους ,για τίμια εργασία να μην τα εκχωρήσουν να μην «κλωτσήσουν την καρδάρα»

    Να συσπειρωθούν στο σωματείο, να συμβάλλουν στην αναβάθμιση και στη γνησιότητα της λειτουργίας του

   Δεν γνωρίζουμε άλλον τρόπο αντιμετώπισης και διεκδίκησης λύσεων πέρα την δοκιμασμένη επι αιώνες τώρα συνταγή των μαζικών συλλογικών αγώνων.

    Ως μόνη εγγυημένη στάση προάσπισης των συμφερόντων των εργαζομένων.                                                                                              

ΠΑΤΡΑ ΝΟΈΜΒΡΙΟΣ 2008                                 Τσεκούρας  Παύλος  Γυμνάσιο Οβρυάς

Κάλεσμα ενότητας και δράσης στην Α΄ΕΛΜΕ Αχαίας

Posted on 26/11/2008 Updated on 19/12/2008

ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ στην Α’ ΕΛΜΕ ΑΧΑΪΑΣ

  H  αδυναμία  του κλάδου να προχωρήσει σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις και να παλέψει λύσεις στα μεγάλα του προβλήματα σηματοδοτεί κρίση.  Η δυσκολία των 4 από τις 5 παρατάξεις της Ο.Λ.Μ.Ε., -που ενώ με τον ένα η τον άλλο τρόπο τάχτηκαν υπέρ αγωνιστικής δράσης- να συντονιστούν,  να εμπνεύσουν και να πείσουν τη βάση, σημαίνει επίσης πολλά.   Αυτό είναι καμπανάκι για τη λειτουργία, την αποτελεσματικότητα, την απήχηση των πολιτικών, των δομών και των οργάνων του συνδικαλιστικού κινήματος. Xρειάζεται επειγόντως αλλαγή πλεύσης από όλους.

Η αριστερά έχει την υποχρέωση να είναι πρωτεργάτης  σ΄ αυτή την αλλαγή.

  Δε δικαιούται πλέον να ολιγωρεί -πολυδιασπασμένη και αλληλοσπαρασσόμενη -υποχωρώντας κι άλλο ιδεολογικά, πολιτικά και συνδικαλιστικά, εκχωρώντας την υπεροχή της σε συνδικαλιστικές δυνάμεις που δεν πιστεύουν στον κλάδο,  αλλά επιδιώκουν την συνέχιση της απαξίωσης του δημόσιου σχολείου και την μετατροπή του κλάδου σε χειροκροτητή  των κομματικών ,  κυβερνητικών επιλογών.  Το γεγονός ότι στα σχολεία κυριαρχεί η απογοήτευση, η απομόνωση και η έλλειψη πίστης και εμπιστοσύνης , κάνει επιτακτική την ανάγκη να  ενεργοποιηθούν οι συνάδελφοι της βάσης.  

 Να μιλήσει η ψυχή της βάσης του κλάδου, που και στο παρελθόν ξεπέρασε συντεταγμένες δομές και καθόρισε την δράση του κινήματος. Όλοι εμείς που τα βρίσκουμε άνετα στην καθημερινή μάχη της τάξης και του σχολείου. 

Να μιλήσουμε εμείς που μας φτάνουν τρεις μόνο προϋποθέσεις:

Μια ομάδα καθηγητών/τριών  ήδη συντονίστηκε και δημοσιεύει επώνυμα αυτήν την αγωνιώδη έκκληση.

  Καλούμε όποιον /όποια έχει παράλληλους προβληματισμούς και ανησυχίες, να υπογράψει και να διακινήσει αυτό το κείμενο. Να εκδηλώσει με όποιον τρόπο βρίσκει προσφορότερο την υποστήριξη αυτής της προσπάθειας.

  Ένα βήμα σε αυτή την κατεύθυνση μπορεί να αποτελέσει η κοινή εκλογική κάθοδος στις επερχόμενες εκλογές για νέο ΔΣ στην ΕΛΜΕ, με ένα ψηφοδέλτιο αντιπροσωπευτικό όλων των συνδικαλιστικών τάσεων της αριστεράς και ανεξάρτητων το οποίο θα στηριχτεί στη βάση της πολιτικής – συνδικαλιστικής αυτονομίας κάθε οργανωμένης δύναμης και με ένα πλαίσιο αρχών που θα διαμορφωθεί από κοινού .

Καλούμε  τις αριστερές  παρατάξεις ,ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών, Αγωνιστική Συνεργασία, Εκπαιδευτική Παρέμβαση , και όσους ανεξάρτητους – ανένταχτους  συναδέλφους,  με αμοιβαία εμπιστοσύνη, να ανταποκριθούν θετικά.

 Για να ξαναγυρίσει η ελπίδα των μεγάλων αγώνων,  η χαρά  της πλατιάς συμμετοχής και το όραμα των μεγάλων αλλαγών.                                                         

Οι υπογράφοντες:

Αναστασόπουλος  Βασίλης , οικονομολόγος, Λύκειο Ρίου, Αντωνακοπούλου Δώρα, φιλόλογος, 22^ο Γυμνάσιο, Αυγουστινιάτος Γρηγόρης, φιλόλογος , Λύκειο Βραχναιίκων, Βασιλακόπουλος Γιώργος, φυσικός 11^ο Γυμνάσιο, Βελεγράκη Αντωνία, φιλόλογος, 2^ο Λύκειο, Βλάχος Νίκος, χημικός, 2^ο Λύκειο, Βογιατζής Νίκος, φιλόλογος, 17^ο Γυμνάσιο, Γαλάζιος Αντρέας, φιλόλογος, 7^ο Λύκειο, Γελασίου Δέσποινα , φιλόλογος, 7^ο  Λύκειο, Γεωργίου Κωνσταντίνος, φυσικός , 2^ο Λύκειο, Γιαννιώτης Χαράλαμπος, μαθηματικός Γυμνάσιο Κάτω Αχαΐας,  Γκαναβάρας Γιάννης, αρχιτέκτονας, 4^ο ΕΠΑΛ, Διακουμίδου Στάσια, μηχανικός, 13^ο Λύκειο, Διαλυνάς Γιώργος, ΠΕ4, 16^ο Γυμνάσιο, Διαμαντόπουλος Γιώργος , μαθηματικός, Λύκειο Καστριτσίου, Καλλιμάνη Αθηνά, πληροφορικής, 8^ο Γυμνάσιο, Κανελλόπουλος Παναγιώτης, μαθηματικός, 2^ο Λύκειο, Καραβότας Γιάννης Λύκειο Κάτω Αχαίας, Κατσιγιάννης Φίλιππος, νοσηλευτής, 6^ο ΕΠΑΛ, Κατωπόδης Γιάννης, φυσικός, 5^ο Εσπερινό ΕΠΑΛ, Κομπολίτη Μαρία, φιλόλογος, 6^ο ΕΠΑΛ, Κουμπαρέλλου Γεωργία, πληροφορικής, 8^ο Λύκειο, Κύργιος Γεώργιος φυσικός , 18^ο Γυμνάσιο, Κουρή Ήρα φιλόλογος , 1^ο Λύκειο, Κωσταράς Γιώργος, φυσικός, Γυμνάσιο Βραχναιίκων, Λαζανάς Αλέξης, πληροφορικής, 6^ο Γυμνάσιο, Λιτσαρδόπουλος Γιάννης φιλόλογος, 18^ο Γυμνάσιο, Μανδαλάκης Μανώλης μαθηματικός, 5^ο Λύκειο, Μαυρομμάτης Χαράλαμπος, φυσικός, 3^ο Λύκειο, , Μπαλού Σπυριδούλα, νοσηλεύτρια 5^ο ΕΠΑΛ, Μπαρλίγκα Άννυ, φιλόλογος, Λύκειο Καστριτσίου, Μπούμπουλης Άγγελος τεχνολόγος, Γυμνάσιο Λάππα, Μπούση Ευαγγελία ΠΕ4, 2^ο ΕΠΑΛ, Νικολέτος Θεόδωρος, χημικός, Ντάφλος Γιώργος, φυσικός- ραδιοηλεκτρολόγος, 13^ο Γυμνάσιο,  6^ο ΕΠΑΛ, Οικονόμου Κωνσταντίνος, μαθηματικός, 7^ο ΕΠΑΛ,  Παΐζης Παναγιώτης, φυσικός, Λύκειο Καστριτσίου, Παναγιωτοπούλου Χρύσα, γερμανικών, Πειραματικό Γυμνάσιο Λάγγουρα, Πανούσος Βασίλης, φιλόλογος, Λύκειο Παραλίας, Παπανικολάου Βασίλης, φιλόλογος, Γυμνάσιο Φαρρών, Παππάς Γιάννης φιλόλογος , Γυμνάσιο Ρίου, Πέττας Παναγιώτης, φιλόλογος, 8ο Λύκειο, Πρέντζας Λεωνίδας, φιλόλογος , Εσπερινό Λύκειο, Πυλαρινός Ηρακλής , φυσικός, 2^ο Λύκειο, Ροδίτης Σάκης, μαθηματικός, 17^ο Γυμνάσιο, Σιάχος Χρήστος, μηχανικός, 5^ο ΕΠΑΛ, Σταμούλης Θεόδωρος, γυμναστής, Τσαβλής Δημήτρης, φυσικός, Λύκειο Καστριτσίου, Τσεκούρας Παύλος, γυμναστής, Γυμνάσιο Οβρυάς, Φυκούρας Ηλίας, πληροφορικής, 11^ο Γυμνάσιο, Χάλκος Πέτρος, μηχανικός, Λύκειο Καστριτσίου

ΠΑΤΡΑ    5.11.2008                             Για επικοινωνία : enotitadrasis@yahoo.com

Αφίσα φια εκλογές ΕΛΜΕ Α΄Αχαίας

Posted on 26/11/2008 Updated on 19/12/2008

ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ

ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΑ-ΔΥΝΑΜΙΚΑ-ΕΝΩΤΙΚΑ

ΓΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΟ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ-ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ

ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ

ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ

ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ

ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ

ΕΠΕΙΔΗ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΖΗΤΗΜΑ ΑΓΩΝΑ

enotikoaristero@yahoo.com

Διακήρυξη ενωτικού αριστερού ψηφοδέλτιου για τις εκλογές της ΕΛΜΕ Α΄ Αχαiας

Posted on 26/11/2008 Updated on 19/12/2008

«αν δεν στρατευτείς στο αυτονόητο, θα αντιμετωπίσεις το αδιανόητο»

«Αν δεν στηρίξεις το ένα σου πόδι έξω απ’ τη γη,

ποτέ σου δεν θα μπορέσεις να σταθείς επάνω της»

                                                       Οδυσσέας Ελύτης (Μαρία Νεφέλη)

Απευθυνόμαστε σε σένα συνάδελφε και συναδέλφισσα,           

Που ξεκίνησες γεμάτος όρεξη , όνειρα κι ελπίδα:

    – πως θα  προσφέρεις στους μαθητές σου ουσιαστική μόρφωση

    – πως θα τους βοηθήσεις να γίνουν κριτικά σκεπτόμενοι άνθρωποι

    – πως οι αγώνες σου θα πιάσουν τόπο

    – πως η ζωή σου θα γίνει καλύτερη

Απευθυνόμαστε σε σένα συνάδελφε και συναδέλφισσα,           

Που ξεκίνησες πρόσφατα την εκπαιδευτική σου πορεία, κουρασμένος από τον αγώνα για να διοριστείς. Που νοιώθεις αγανακτισμένος από την ομηρία της «διάθεσης στο ΠΥΣΔΕ», από την ανασφάλεια του μειωμένου ωραρίου και τη διαρκή απειλή της μετακίνησης. 

Απευθυνόμαστε σε σένα που έζησες τους μεγάλους αγώνες του κλάδου μας και σήμερα σε απειλούν, επικαλούμενοι την κρίση του νεοφιλελευθερισμού, για τη σύνταξη και το «εφάπαξ».

Απευθυνόμαστε σε σένα συνάδελφε της ΤΕΕ που βρίσκεσαι σε εργασιακή ομηρία, γιατί η πολιτική των κομμάτων εξουσίας μετέτρεψε την επαγγελματική εκπαίδευση σε απλή κατάρτιση, γιατί αφήνουν τη σχολική διαρροή να θερίζει.     

Απευθυνόμαστε σ’ όλους εσάς που θέλετε να αντισταθείτε στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα:

–          που καταστρέφει τον πλανήτη στο όνομα  του κέρδους

–          που μετατρέπει σε πρόσφυγες τους κατοίκους του πολύπαθου τρίτου κόσμου, στο όνομα του δολαρίου ή του ευρώ

–          που παράγει πολέμους στη μυρωδιά του πετρελαίου

–          που οξύνει τις κοινωνικές ανισότητες καλλιεργώντας τον ατομικισμό, το ρατσισμό και τον εθνικισμό.

Σας καλούμε στον κοινό μας αγώνα:

–          γιατί έχουμε τους ίδιους πόθους και τις ίδιες αγωνίες

–          γιατί ο μόνος δρόμος που έχουμε, είναι ο δρόμος της συμμετοχής και του αγώνα κι όχι της ιδιώτευσης.

–          γιατί οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να πληρώσουν διπλά το νεοφιλελευθερισμό, και στην άνοδο και στην κρίση του

–          για να βγάλουμε τα συνδικάτα από το τέλμα που τα οδήγησε ο κυβερνητικός συνδικαλισμός της ΝΔ σήμερα, του ΠΑΣΟΚ χθες.

–          για μια μαχητική και αποτελεσματική ΕΛΜΕ, με προτάσεις στα προβλήματα των σχολείων και των καθηγητών της περιοχής μας, με αγωνιστική διάθεση για την επίλυσή τους.

Όλα τα παραπάνω για να υλοποιηθούν:

–          χρειάζονται  υπερβάσεις από την πλευρά της αριστεράς και των κινηματικών δυνάμεων και νέα αντίληψη των πραγμάτων μακριά από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος

–          χρειάζεται χωρίς υποχωρήσεις σε αρχές και αξίες να εγκαταλείψουμε τη λογική της ιδεολογικής «καθαρότητας», της αγωνιστικής αποκλειστικότητας, των προσωπικών εγωισμών και των φοβικών συνδρόμων που τη συνοδεύουν

Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τον κίνδυνο της μετατροπής της ΕΛΜΕ σε αδρανοποιημένο σωματείο – χειροκροτητή των κυβερνητικών επιλογών.

Χρειάζεται να φτιάξουμε την αποτελεσματική συσπείρωση που θα ανακόψει την αλαζονεία της ΔΑΚΕ και τον κυβερνητικό αυταρχισμό και θα ανοίγει δρόμους για νέες κατακτήσεις που θ΄ ανταποκρίνονται στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Πήραμε την απόφαση για ένα νέο ξεκίνημα, μια άλλη προοπτική, αφού συμφωνήσαμε ένα κοινό πρόγραμμα διεκδικήσεων. 

 Θέλουμε να ζωντανέψουμε την ελπίδα των μεγάλων αγώνων, τη χαρά της συμμετοχής, το όραμα των μεγάλων αλλαγών.

Αφουγκραζόμαστε τη φωνή των συναδέλφων μας, που απαιτούν ενότητα των δυνάμεων της αριστεράς σε όλα τα επίπεδα. ΕΝΟΤΗΤΑ μέσα από τη ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ, στις εκλογές και κυρίως μετά απ’ αυτές, στους αγώνες του αύριο.

Κατανοούμε την αγωνία και την αναγκαιότητα για μια αγωνιστική πορεία του κλάδου, που απαιτεί να δυναμώσει η φωνή  της αριστεράς.

Η επιτυχία στις εκλογές ΠΥΣΔΕ-ΑΠΥΣΔΕ είναι ταυτόχρονα κι ένα μήνυμα για τη συνέχιση της ενωτικής πορείας και στην ΕΛΜΕ (και ιδιαίτερα στην ΕΛΜΕ).

Δεν έχουμε ψευδαισθήσεις. Ξέρουμε ποιοι ευθύνονται για τη διάλυση του κοινωνικού κράτους, της δημόσιας εκπαίδευσης, του δημόσιου πανεπιστημίου, της δημόσιας ασφάλισης και του κοινωνικού ιστού. Είναι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ χθες που το είπαν «εκσυγχρονισμό» και της ΝΔ σήμερα που το λέει «μεταρρύθμιση» και ιδιωτικοποίησαν τα πάντα στο όνομα της ελεύθερης αγοράς.

Σήμερα που μας ζητούν πάλι να σκύψουμε το κεφάλι και να αποδεχτούμε τις συνέπειες της πολιτικής τους, απαντάμε πως είναι δυνατό να χαραχθεί μια νέα πορεία με αναγκαίο μέσο την ενότητα των αγωνιστικών δυνάμεων του κλάδου.

Είμαστε βέβαιοι πως δυνάμεις που σήμερα στέκονται διστακτικά απέναντι σ’ αυτό το εγχείρημα, αύριο θα δουν πως η θέση τους είναι μαζί μας, καθώς έχουν να προσφέρουν στην κοινή υπόθεση, γιατί:

Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ

Η ΕΛΠΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

enotikoaristero@yahoo.com